Kim chcielibyście zostać?

Ja do końca nie wiem kim chcę zostać. Póki co jestem pewna, że pójdę na germanistykę. Może zostanę tłumaczem, a taka osoba to może pracować wszędzie. Ja chciałabym np. tłumaczyć literaturę. Zobaczymy.

Kiedyś chciałam zostać dziennikarką, nawet teraz w liceum jestem w klasie o takim profilu, ale stwierdziłam, że to nie dla mnie. Na razie obstaję przy filologii

.

A ja albo prawnikiem, albo architektem, albo projektantem wnętrz :ym:

Wysłany: Pią 19:40, 23 Mar 2007

Ostatnio miałam fazę na prawnika, ale stwierdzam, że za dużo ludzi na to idzie. Na prawo i na psychologię. Więc teraz chciałąbym być dziennikarką, tł€maczem, lub reżyserem

ambitne, no nie :lol:

jak się nie powiedzie to mogę śpiewać w jakiś kafejkach, 10 zł za godzinęxD

Wysłany: Pią 19:58, 23 Mar 2007

"za dużo ludzi na to idzie"
Zawsze się dziwiłem, co to ludzi obchodzi. Jeżeli jesteś akurat z tych dziedzin dobra, to powinnaś się dostać. Nie na tym wydziale, to na innym.
Ja na przykład chcę zostać psychologiem, i nie obchodzi mnie, ilu ludzi na to idzie. Jeżeli zechcę się dostać, dostanę się.

Wysłany: Pią 20:12, 23 Mar 2007

Wiesz, Wodzus... Niektórzy kierują się przy wyborze studiów tym, czy potem będą mogli znaleźć pracę. Jeśli na psychologów, czy też prawników będzie za kilka lat przesyt, to raczej zostaną bezrobotnymi lub będą pracować w innym zawodzie.

Wysłany: Pią 20:29, 23 Mar 2007

Pójdę na Politechnikę, zrobię magistra od czegośtam, potem pójdę na UJ i będę studiować historię. Nowożytną najpewniej, bo boska jest.

Ja się zawsze nie mogę zdecydować. Bo uwielbiam historię i uwielbiam matematykę tudzież fizykę.

Wysłany: Pią 21:04, 23 Mar 2007

"prawników będzie za kilka lat przesyt"
zapraszam za granicę. Polaków chętnie się przyjmuje w każdym niemal kraju, i sama narodowość daje im większe niż innym szanse. Po prostu jesteśmy DOSKONAŁYMI fachowcami.

Wysłany: Pią 21:08, 23 Mar 2007

Ale nie wszyscy chcą opuszczać Polskę... Mnie się, na ten przykład, nie widzi po studiach pakować manatki i jechać szukać szczęścia na zachodzie... Jeśli już, to na północy... Mmmm... ^^

Wysłany: Pią 23:13, 23 Mar 2007

ja obecnie jestem w technikum na profilu logistyka i dalej zamierzam kształcić się w tym kierunku

Wysłany: Sob 0:26, 24 Mar 2007

Mhm... ja się zastanawiam jeszcze nad historią, bardzo lubię ten przedmiot, Fascynuje mnie i intryguje. Jednakże... nie uważacie, że historia, to trochę mało ambitny plan na przyszłość? Chodzi mi o ideę nauczania... Matematyka, fizyka, tudzież chemia... - na tym trzeba się znać. Ale kogo, do cholery, będzie obchodzić który król Anglii rozpoczął wojnę stuletnią!?

Wysłany: Sob 9:05, 24 Mar 2007

Mało ambitny? Dlaczego? Jeśli historia Cię interesuje to nic nie stoi na przeszkodzie xP.
Ostatnimi czasy zastanawiam się nad biotechnologią, ale ta fizyka ==' ... przeraża mnie

.

Wysłany: Sob 10:04, 24 Mar 2007

a ja chce byc tlumaczka japonskiego. O!

Wysłany: Sob 10:20, 24 Mar 2007

"nie uważacie, że historia, to trochę mało ambitny plan na przyszłość? Chodzi mi o ideę nauczania..."
Gratuluję. Właśnie obraziłaś nauczycieli, którzy wybrali ten zawód z pasji. Ja na przykład mam wspaniałą historyczkę, po której widać, że zwyczajnie CHCE uczyć.
Są jeszcze nauczyciele z pasją...

Wysłany: Sob 11:41, 24 Mar 2007

Jestem chłopakiem.
Ja też mam wspaniałego historyka. Nawet w podstawówce miałem. I też chcę pójść na historię. Poprosiłem was tylko, o poradę. Nie chodziło mi o to, że historia jest przedmiotem nudnym itp., tylko chcę na to jeszcze spojrzeć z innej strony. Wiedza o historii naszego świata nie jest aż tak potrzebna, jak np. znajomość praw fizyki, więc czy uczniowie w przyszłości nie uznają, że nie jest im potrzebna?

PS: Wybranie swojego kierunku na studiach, w dużej mierze kształtuje naszą przyszłość i dlatego myślę, że każdy historyk miał przed sobą takie refleksje.

Wysłany: Sob 14:33, 24 Mar 2007

Cytat:

a ja chce byc tlumaczka japonskiego. O!

Jak dla mnie zawód mało opłacalny, książek japońskich u nas tłumaczy się niewiele, anime wydają mało, w telewizji też nie leci ich dużo, a jak już to tłumaczą z angielskiej wersji. Poza tym wymiana handlowa czy współpraca Polski z Japonią jest niewielka. W sumie bardzo małe zapotrzebowanie.
Pomijając już trudy dostania się na japonistykę (Uniwersytet Jagielloński, czy Warszawski, więc poziom wysoki i wcale nie jest łatwo) to z tym kierunkiem, aby dostać jakaś sensowną pracę trzeba studiować jeszcze ekonomię, zarządzanie czy coś podobnego.

Wysłany: Sob 16:10, 24 Mar 2007

Prawa z fizyki? Matematyki? A kogoż one obchodzą? Osobiście nie znam nikogo naprawdę zafascynowanego tymi przedmiotami, bo większość uważa, że są one żałośnie głupie i niepotrzebne w życiu. To jest również zawód dla ludzi z pasją, którzy naprawdę to uwielbiają. Matematyki nie wykujesz na pamięć, fizyki też nie. Do tego potrzebna jest prawdziwa pasja i ścisły umysł, bez tego ani rusz.
Przecież żaden dwudziestodwulatek nie będzie liczył swojego przyspieszenia podczas biegu lub siły, z jaką auto uderzy w drzewo o grubości pnia 0,7 metra, a żadna kobieta nie będzie się zajmować gdybaniem, czy trójkąt prostokątny o wymiarach 4x5x6, kiedy każdy z jego boków powiększymy o 3 centymetry, wciąż będzie trójkątem prostokątnym

Historia to naprawdę świetny przedmiot. Tylko tutaj lubienie, czy nielubienie również nic nie pomoże Łatwo jest wykuć daty, ale kiedy przychodzi co do czego, to przeważnie nikt nie wie, dlaczego we Francji wybuchła rewolucja i czym wspaniałym zasłużył się Robespierre, że ucięli mu łeb... a przecież ktoś tyle się uczył. Historię trzeba zrozumieć i po prostu kochać, żeby kształcić się właśnie w tym kierunku. Najbardziej podziwiam tych, którzy zajmują się historią powszechną, bo wymaga to pewnie tyle siły i zamiłowania, że większość nie wytrzymuje.

Wysłany: Sob 16:20, 24 Mar 2007

Cytat:

Jak dla mnie zawód mało opłacalny, książek japońskich u nas tłumaczy się niewiele, anime wydają mało, w telewizji też nie leci ich dużo, a jak już to tłumaczą z angielskiej wersji. Poza tym wymiana handlowa czy współpraca Polski z Japonią jest niewielka. W sumie bardzo małe zapotrzebowanie.
Pomijając już trudy dostania się na japonistykę (Uniwersytet Jagielloński, czy Warszawski, więc poziom wysoki i wcale nie jest łatwo) to z tym kierunkiem, aby dostać jakaś sensowną pracę trzeba studiować jeszcze ekonomię, zarządzanie czy coś podobnego.

Japończykom niesamowicie trudno jest nauczyć się angielskiego, więc potrzebują tłumaczy, oprócz tego ja, Alv mam zamiar robić w życiu to co mi się podoba a nie opłaca. Mówisz jak 40 latka, znam wielu ludzi którzy zmarnowali sobie życie, myśląc tak jak Ty, jeśli nie znajdę pracy tu to wyjadę, nie obchodzi mnie to , najważniejszą rzeczą w moi życiu jest to żeby być szczęśliwa (wiecie ze to brzmi jak jedno z twierdzeń Antona Szandora LaVey "Tu i teraz jest nasz dzień panowania. Tu i teraz jest dzień naszej radości. Tu i teraz jest nasza okazja.") nie pójdę do nieba bo takie nie istnieje, nikt nie zrobi ze mnie księżniczki która będzie mogła mieć wszystko gdzieś. Mam jedno życie i nie będę robiła NIC co nie czyniłoby mnie szczęśliwą, wole już żyć na skraju nędzy niż żałować swoich wyborów.
[/quote]

Wysłany: Sob 16:33, 24 Mar 2007

Sorry Aeglos, poznaję płeć ludzi najczęściej po avach, więc się pomyliłem.

"|Wiedza o historii naszego świata nie jest aż tak potrzebna, jak np. znajomość praw fizyki|, więc czy uczniowie w przyszłości nie uznają, że nie jest im potrzebna?"

Prawa fizyki są potrzebne do skonstruowania przetworników w gitarze albo wynalezienia blastera rodem z Gwiezdnych Wojen. Bywają potrzebne w życiu, ale strasznie rzadko.

A historia uczy życia. Wiedząc, co się komuś w pewnej sytuacji przytrafiło, możesz się uratować od nieprzyjemności. Wiedząc kto kim był, możesz rozwijać swoje zainteresowania (ja np. dzięki historii dowiedziałem się o Aleisterze Crowleyu, I teraz czytam jego książki. Nie polecam mocno wierzącym ani ludziom, którym brakuje dystansu do tego, co widzą.)

Druga część... pff... Zawsze spotkasz ludzi, którzy mają cię głęboko w d..., żaden zawód nie jest od tego wolny.

Wysłany: Sob 16:47, 24 Mar 2007

iii Aeglos, wybacz mi mój drogi, ale myślę że mówisz głupoty, ot tak żeby mówić. Historia magistra vitae* Ludzie powinni mieć korzenie bez nich są okaleczeni. Powinni mieć też skrzydła. Historia uczy ludzi żyć, gdyby ludzie nie uczyli się o cywilizacjach majów, o grekach teraz byliby głupsi, gdyby nikt nie pamiętał o przeszłości nigdy nie postawił by kroku na przód, liczysz na cyfrach arabskich, gdyby kiedyś wszyscy mieli naukę o przeszłości w poważaniu myślę że cofaliśmy byśmy się, nie ucząc się nic i nie czerpiąc z mądrości naszych przodków.

*Historia jest nauczycielką życia.

EDIT:
poczytaj [link widoczny dla zalogowanych]

Wysłany: Sob 17:13, 24 Mar 2007

Cytat:

Alv mam zamiar robić w życiu to co mi się podoba a nie opłaca. Mówisz jak 40 latka, znam wielu ludzi, którzy zmarnowali sobie życie, myśląc tak jak Ty

No cóż, ja mam nieco inne priorytety i staram się połączyć to, co lubię z tym, co opłacalne, poza tym można lubić wiele rzeczy (jak w moim przypadku), któraś z nich zapewne jest opłacalna.
Poza tym można robić wiele rzeczy, albo, robić coś, co przynosi zyski (a czego się nie kocha) i mieć więcej czasu na realizowanie swoich prawdziwych pasji. Poza tym gdzie jest powiedziane, że jak coś lepiej poznasz to tego nie polubisz?
Zresztą mówcie, co chcecie, ale pieniądze się w życiu przydają i je ułatwiają.

Wysłany: Sob 18:43, 24 Mar 2007

Ja idę na kosmetologie i kiedyś założe swój salon fryzjersko-kosmetyczny, jak się dorobie kupię kamienice i będe pobierać czynsze. Forse która mi zostanie wydam na wycieczki bo chciałabym zwiedzić świat.

Wysłany: Sob 18:52, 24 Mar 2007

Ehhh.. Marzenia

Ja chcę zostać pediatrą.. Niah niah

Wysłany: Nie 11:49, 25 Mar 2007

Nie mam pojęcia kim chce zostać. Chciałabym zostać projektantką mody, bo fajnie byłoby patrzeć na ludzi, którzy maja na sobie coś co sama wymyśliłam, ale to raczej mało prawdopodobne. A może wynajde lekarstwo na raka i zgarne Nobla, w końcu ktoś musi. Mam jeszcze mnóstwo czasu na podjęcie decyzji, ale z takich realnych rzeczy to chciałabym znaleźć prace w jakimś laboratorium, bo bardzo lubie robić doświadczenia (szczególnie jak cos po drodze wybucha

).

Wysłany: Pon 17:35, 26 Mar 2007

Ja też do końca nie wiem, kim chciałabym zostać. Ale na razie uwzględniam następujące opcje;):
-projektantka mody
-dziennikarka (ale bardziej prasowa)
-fotograf
-piosenkarka (tradycyjnie)
-aktorka (-----------)
-pisarka

Wysłany: Pon 17:43, 26 Mar 2007

Ja mam parę typów na na to, kim chciałabym zostać:
- polonistką bądź historyczką

- psychologiem

- prawnikiem

Jeszcze mam trochę czasu, by się zastanowić.

A ja niedawno odkryłam moje nowe powołanie życiowe: chcę być psychiatrą :;Db:

E tam, jak powiem wam, kim ja chcę zostać, to mnie wyklniecie... :raa:

Otóż chcę zostać inżynierem genetycznym. Skończę Politechnikę. Będzie dużo matmy. Ta. Ewentualnie programistom

No jeśli o mnie chodzi to sa tylko dwie opcje, Informatyk- programista albo elektronik, ale chyba to pierwsze bo z tego co slyszalem studia z elektroniki to jedno wielkie nieporozumienie (teoria,a praktyki brak)

Programowanie też nie jest takie miłe i przyjemne.

Być może, zależy dla kogo

ale CSS, HTML, Pascal lub Delphi nie sa naprawde takie złe i lubie to robić.