Wiersze

przesłanie ładne. torchę rymy częstochowskie. ale dobre, dobre

Dzięki Labell hehe rymy czestochowskie ten wierszyk był pisany rok temu ale i tak mi się podoba

Wiersz był pisany jakiś czas temu (czyt. roku), ale dopiero teraz zdecydowałam się go wkleić. Miłej lektury.

Zraniłeś i odszedłeś
Lecz mimo upływu czasu ja nadal pamiętam
Pamiętam twe okrutne słowa i zimne oczy
Pamiętam drwinę w twoim głosie
Pamiętam jak chciałam wtedy uciec
Jednak się nie udało
A mimo to ja nadal próbuję uciekać
Przed przeszłością, przed tobą i przed samą sobą
Przed wszystkim, co się z tobą wiąże
A jednak mimo całego bólu, jaki mi sprawiłeś
Nie potrafię cię nienawidzić

Gdy staję przed lustrem i widzę siebie
Wspominam, jaka błam wtedy
I stwierdzam, że byłam naiwna
Jednak to stwierdzenie
Nie sprawia, że przeszłość mniej boli
Sprawia tylko, że czuję się teraz silniejsza
Bo przestałam być taka jak kiedyś

Nauczyłam się od ciebie jednego
Ludziom nie można ufać bezgranicznie
I tego, że ludzie nigdy nie są bezinteresowni
Jeśli zaufasz wykorzystają to
Jeśli pokochasz złamią ci serce
Jeśli się przed nimi otworzysz zranią cię mocniej
Jeśli okażesz im, co czujesz po jakimś czasie wyśmieją cię i zdepczą

Gdy cię widzę wszystko
Co z tobą przeżyłam staje mi przed oczami
Gdy na ciebie patrzę od razu chcę uciec
I schować się w mysiej dziurze
Gdy na ciebie patrzę czuję też smutek i żal
Jednak wiem, że nie mogę tego okazać
Nie mogę pokazać, że mnie zraniłeś
Nie sprawię ci tej satysfakcji
Nie zobaczysz mnie płaczącej
Nie zobaczysz mnie użalającej się nad sobą
Nie zobaczysz mnie nieszczęśliwej
Nie zobaczysz mnie nigdy w chwili słabości

Mi się podoba. Bardzo uczuciowy. Nie jest wierszem wesołym to napewno ale takie wiersze są fajne. Eh jak to czytam to czuje jakbym czytała o sobie...poprostu pięknie Alv :lol:

P.S. ja swoje też dopiero po roku ujawniam

Wszystkie genialne, chociaż w większości depresyjne...

Podobają mi się. Bez wyjątku.

Nie wiem, czy to tyczy się taże mnie, ale jeśli tak, to dzięki Mirza

Oczywiście, że tak. Prawdę mówiąc nigdy nie podejrzewałam cię o pisanie wierszy. A tu takie zaskoczenie

No widzisz, ja ostatnio wszystkich wokoło zaskakuję :lol:

Na razie nie mam weny, ale niedługo coś zamieszczę

Widzę mały zastój więc zamieszczam moje nędzne wypociny

Wiersz ten dedykuje wszystkim, którzy dają swoje prace (wiersze, opowiadania, rysunki itp itd) na to forum oraz wszystkim, którzy go przeczytają a szczególnie mojej nowej siostrze z wyboru jej i mego mianowicie Cel

Wiersz III

Dzisiaj na oczy przejrzałam
Nie jesteś już mym ideałem
Okazałeś się inną osobą
Nie znasz wartości słowa „kochałem”

Bawisz się uczuciami innych
Oprócz Ciebie nic nie jest warte
Nie umiesz kochać innych ludzi
To siebie uważasz za najwyższą kartę

Odszedłeś, mówiąc ostre słowa
I nigdy już nie powrócisz
Z resztą bym tego nie chciała
Tych przykrych słów nie odwrócisz

Jak sam wiesz miłość jest ślepa
Ty myślisz jednak tylko o sobie
Że zawszę wybaczę i wrócić pozwolę
Wybaczę, wrócić pozwolę nie Tobie

Lecz mej wolości co w tym związku
Z mej strony nie była możliwa
Ty jej miałeś aż za wiele
Lecz ja zbyt krucha i wrażliwa

Trwałam czas cały u boku Twego
Na krok Cię nie odstąpiłam
Teraz i ona wraca powoli
Od kiedy Cię nie ma się odrodziłam

Budzę się powoli do życia
Ty nie wiesz jak wspaniałe to uczucie
Balansujesz na krawędzi życia i śmierci
Lecz niedługo upadniesz to moje przeczucie

Wszelkie prawa zastrzeżone

P.S. I jak? mi się to tak średnio na jeża podoba jak zresztą wszytsko co pisze

od razu mówie, że nie liczyłam sylab bo mi nie wychodziło a nie chciałam robić tego za wszelką cenę

Bjart! Tego mi było trzeba :lol:

Trafiłaś w dziesiatkę!

Bjart, jak zwykle piękne i no... ja nie bedę komentować :ym:

bjart, mam dla ciebie wyzwanie - napisz tak wiersz, aby koniec wersu był środkiem zdania. o.

AoM---> proszę bardzio, zawsze do usług
Ravy---> dziękuję
Cua---> no postaram się ale może w weekand bo teraz mam trochę roboty
A w ogóle to wszystkie jesteście koffane

P.S. a możesz Cua podać jakiś przykład :ym:

będzie łatwiej jak będe mieć wzór bo nie wiem czy do końca to zrozumiałam

No dobra macie następny z okazji Wszystkich Świętych

Dedykuje go Cua, Ravyn i AoM

Wiersz IV

Opiszę Wam jak dzisiaj
spacerowałam od grobu do grobu
Dostrzegłam proces przemijania
ludzkiego życia w obrazie kodu

Na początku w brzuchu matki
kształtuje się nasze ciało
Potem się rodzimy
widocznie tak być musiało*

Następują pierwsze chwile
naszego bytu ziemskiego
Poznajemy świat powoli
elementy otoczenia naszego

Potem nastąpi szkoła
i widzę już wasze miny
Podstawówka i gimnazjum
kolejne już urodziny

Dalej jak być powinno
liceum lub zawodówka
Nie każdy wybierze tę drogę
niech martwi się jego główka

Po szkole może studia
a potem może praca
Tak wielu na ulicy
a inny się wzbogaca

Nie twierdzę że świat jest równy
że wszystko jest sprawiedliwe
Los bywa czasem okrutny
i każe istnienie leniwe

Lecz czasem każe też innych
naprawdę wartościowych ludzi
Wystawia nas nie raz na próbę
to wtedy złość się w nas budzi

I gdy minie dorosłe życie
najpiękniejsze i trudne lata
Zostaje już później starość
z niektórymi lecz się nie brata

Idę i patrzę na groby
na płyty ze śmierci datami
Czemu on zmarł tak młodo
zastanawiam się czasami

Kolejna młoda osoba
żywot swój zakończyła
Czy śmierć jej była daremna
czy czymś nam zawiniła

Czy w ogóle warte jest życie
co zawsze śmiercią się kończy
Przynajmniej to nasze ziemskie
w którym każdy jak pies gończy

Biega najczęściej za tym
Co widoczne i materialne
Kariera oraz pieniądze
I wszystko co policzalne

Dochodzę do wniosku jednego
Pętając się po liściach klonu
Że życie to właśnie liść
trwa tyle co lot do dołu

Przecież każdy z nas ludzi
jest tylko małą cząstką świata
Lecz może stać się wielkim
gdy dostrzeże swojego brata

Wszelkie prawa zastrzeżone

* dla niektórych to kara, ale cóż

P.S. i jak? komentujcie

o to mniej więcej Ci chodziło Cua :ym:

modzi wybaczcie, że 2 posty pod sobą ale to nowy wiersz

cóż, nie do końca mi o to chodziło, ale zadanie wykonane!

przy pierwszych zwrotkach (te o życiu ludzkim), łapałam sie za głowę. rymy częstochowskie, przedstawione bez głębi. na szczęście od słów "idę i patrzę na groby" do końca samego jest już lepiej. dużo lepiej. w końcu dochodzisz do sedna i wiersz jest całkiem inny. i tak trzymać!

Podoba mi sie :lol:

Dobre. Twoją specjalnością jest poezja :ym:

I tego się trzymaj.

Dzięki Labell za krytykę :ym:

wiem, że początek jest taki naiwny i w ogóle

mi też się najbardziej końcówka podoba lubie takie wiersze z przesłaniem i takie mądre

(no ja i mądre to dwie różne rzeczy) ale ok. AoM Tobie także wielkie dzięki za to, że chciało Ci się to przeczytać...no i za pochwały oczywiście :ym:

Bjart: wiersz super, jak zwykle. Dwie pierwsze zwrotki jeszcze nawet, nawet, potem wszystko nie bardzo aż właśnie do zwrotki wymienionej przez Cuę. Ogółem super

Statki chwieją się na wodzie,
Słońce zachodzi za chmurą,
Życie zawierza się przygodzie,
Niebezpiecznej, która
Może być ostatnią...

Ale uczucie nie przemija,
Namiętność nie znika,
Choć śmierć jak czarna żmija
Chce zebrać krwawe plony...

Wiersz napisany na prędko i byle jak, więc proszę o wyrozumiałość :lol:

jak zegarek bez baterii,
nakręcona,
lecz spokojna.
szlag mnie trafia, gdy widzę to co inni,
bo ze zwidami
jestem oryginalna.

u was się zawsze przewija jakiś wątek miłosny w wierszach. choroba jakaś.

[edit]

nie, poprawka. u was jest zawsze motyw przemijania i czegoś utraconego. choroba. zbyt melancholijne to. i łzawe. nie możecie napisać o czymś codziennym, czy czymś zwyczajnym inaczej, czy zawsze musi to być takie, dżuma, ckliwe?

ja pisałam też wiersze, które są w dziale ballady i nie są o przemijaniu

a wiesz o coś tam o bobru też nie, jest gdzieś tu jak masz ochotę to poszukaj

ładne są wasze wiersze szlag mnie trafia uwielbiam to wyrażenie :lol:

Dokładnie, Bjart :lol:

Cua, piszemy o tym...bo tak jest najwygodniej, najłatwiej. Od czegoś trzeba zacząć. A zresztą lubię pisać wiersze, które mówią o sensie życia...

No dobra Labell specjalnie dla Ciebie moja druga strona

Wyobraźcie sobie mili, że jesteście kotem,
który robi wszystko na co ma ochotę.
A może wolicie być wolni jak ptak?
Czasem się tak czuję lecz skrzydeł coś mi brak.
Chyba, że chcecie być bardziej na topie?
To koniecznie kaczka, niech ją gęś pokopie.
Popularnym zwierzęciem był czas jakiś lew
teraz w pudle siedzi, a to ci pech.
Ogólnie te dwa zwierzaki nie mają się zbyt dobrze.
Zawsze można jeszcze pomyśleć o bobrze.
Albo też o żubrze, przy którym jak wiadomo
dobre jest posiedzieć co nie raz udowodniono.

Wszelkie prawa zaserzeżone ofkors

P.S. i jak się podobało bądź nie :ym:

jakby co to napisałam wczoraj jeszcze dwa wierszyki ale nie zamieszcze tak od razu bo jeszcze bym Was rozpuściła

bjart

to jest genialne

arya-elda - dobrze to ujełaś. najłatwiej. a tu w końcu nie chodzi do dżumy, żeby poziom zaniżać, chyba że coś mi się pokićkało, czyż nie?

Bjart: Dobre :ym:

Lew siedzi w pudle a to peszek

I jeszcze kaczka niech ją gęś kopnie :lol:

Uwielbiam to.

Tak Cua. Ale wiesz dlaczego? Bo jedynymi wierszami, jakie napisałam, są te na forum. Rozkręcam się. Jeszcze nawet nie wiem, jak poprawnie pisać właśnie wiersze, które piszę. Rozumiesz?

rozumiem, ale ty wcale nie jesteś nielotem w tej dziedzinie, więc napisz coś innego.

Dzięki

No to daje kolejny wierszyk. Zastrzegam, że satyryczny, żeby nie było

A no oczywiście dedykacja dla AoM, Cua, Aryi

Idę sobie przez las
i śpiewają ptaki
Kurczę jaki hałas
robią te pędraki

Idę sobie dalej
dzięcioł w drzewo stuka
O cholero jasna
Czego on tu szuka?

Więc pętam się jeszcze
i patrzę na boki
Nagle zawiał wiatr
Co to za wyskoki?

Ja poszłam do lasu
Psiakrew, żeby mieć ciszę
A tu dookoła
milion głosów słyszę

Już wolę to miasto
gdzie mój gwar znajomy
Auta i tramwaje
Piski i klaksony

Co jest piękniejszego
od zapachu gumy
spalonej na jezdni
Przednie to perfumy

Miasto tysiąc razy
cichsze jest od lasu
Przecież te zwierzęta
tyle robią hałasu

Wszelkie prawa jak zwykle zresztą zastrzeżone (po co ja to pisze, kto by chciał coś takiego podrogić

)

P.S. Arya- spróbuj coś takiego tzn w tym stylu ale lepszego napisać. To nie jest takie trudne wymyślasz sobie pierwszy wers lub jakiś temat (byle najgłupszy

) i piszesz, a reszta tak jakoś sama wychodzi... Ja też pisałam tylko te wiersze, które są na forum...nie licząc pierwszych wierszy typu:

Każdy człowiek ma marzenia
nie są zawsze do spełnienia
Jeden marzy służyć w straży
Być lotnikiem drugi marzy,
a zaś trzeci chwali sobie marynarzy

Każdy amrzy po swojemu
Grubasz ciągle o jedzeniu
Żeglarz, żeby łódką pływać
Tenisista by wygrywać
Pies bvy dostać dużą kość
Kto nie marzy?
Chyba gość, który ma wszystkiego dość

Marzyć to jest ludzka rzecz
Prawie każdy marzy lecz
Niektóre z tych marzenia
nie są w ogóle do spełnienia.

Prawa zastrzeżone to mój 2 wiersz, o!

Pierwszy był o kotku ale nie pamiętam jak leciał a reszta tu już jest :lol:

nie myślałam, że kiedyś to gdziekolwiek zamieszczę (człwiek w stresie (patrz szkoła) robi różne głupoty:P)

Dzięki za dedykację, Bjart

Bjart, świetny wiersz, taki...bluźnierczy

Tak na serio, to najbardziej podobała mi się 1, 2, przedostatnia i ostatnia zwrotka, te są super

No a teraz moje wypociny. Dedykacje dla Bjart, Cuy, Shapixy.

Myśliwy po lesie biega,
Sarna mu ucieka,
Chmury płyną na niebie,
Ptaki świergoczą dla Ciebie.

Sarna między drzewa- hop!
Myśliwy w następny skok;
Wiewiórki ganiają po drzewie,
Orzeszków szukają dla siebie.

Sarna hop, siup- uciekła,
Myśliwy się wścieka;
Strzelbę zwiesza,
Do domu zły zmierza.

Wszystkie prawa zastrzeżone :lol:

To się tyczy wszystkich wierszy moich :lol:

mam dubeltową dedykację... :lzy:

Dziękuję ślicznie Bjart za wiersz :ym:

I CI powiem, że nawet całkiem, całkiem. Śmieszny. I to w nim najbardziej cenię.