Wiersze

Tak Dark P mówiłaś ale to jest wiersz pisany rok temu i nie chciałam go zmieniać

A ja nie mam teraz ochoty an pisane

to ja, dla przykładu coś napiszę, o:

nie wiedzą, czy żyją,
mówią o tym, o czym nie mają ni krzty pojęcia
zapisują w pamietniku zdarzenia, które nie miały w ich życiu miejsca
opisują uczucia, których ich nie spotkały.
dopisują sobie cudze sukcesy
i pochwały
do nich nie należące.
odczuwają uczucia, których nigdy nie czuli.
cyborgi.
klony.
jajogłowi.
nieczuli.

hmmm... nie wiem jak wam, ale mi na tytuł nasuwa sie hasło "politycy" :ym:

Dla mnie tytuł politycy byłby strzałem w 10

a tak poza tym to bardzo mi się podoba, taki życiowy i na czasie...

Zamknęłam kłódkę
W pamiętniku
Zamknęłam tamten rozdział
Zamknęłam
Część tamtego życia

Palce na klawiaturze
Oczy wpatrzone w monitor
Czy to możliwe,
Że zakochałam się...
W nieznanym?

O to coś mojego. Bja i Labell, podobało mi się bardzo

Labell... to mnie zatkało

PIĘKNE!

*schyla sie i zbiera pochwały*
ah i ah, dziekuję!

A co myślisz o przekładzie z polskiego na język Nocnych Elfów?

ah Ravyn Ty i ten Twój język Nocnych Elfów :ym:

ale mogło by być niezłe

zaraz, zaraz... co jak i gdzie? po co? na co? dlaczego?

Ravyn napisał:

Mój wiersz w języku nocnych elfów ( pisze coś

)
Tak wygląda pierwotnie:
"Żar serca"
Ogień płonie w mych oczach,
jednak dusza skuta lodem.
Gdyby serce mogło się przebudzić z zimowego snu.
Jednak ono głuche, na wszelkie wołania.
Gdyby chciaż raz móc poleciec jak ptak, by duszę uwolnić i poczuć lekki wiatr.
Poczuć cierpkośc wina i wiśni słodki smak...
Jednak juz za późno i nadziei brak...

A tak w języku nocnych elfów:
"Fredsulin gadfe"
Vudhar jeklyw berfi gyu,
hewal yesfer cedrer caid.
Jedwe gadfe daqr ye maneris he caidfreh hut.
Hewal begir nafir jet kaweyli lani.
Jedwe hrest glen mego nazrix helix nriados, fres yesfer ve azari sagdor saleme.
Azari hvet xari ve gedari beroi vax...
Hewal neut sat narqw ve menalia carw...

O to ci chodzi, Labell? :ym:

ooo!... o_O
dobre to. dobre! przerób mój tak!

Już nie dzsiaj

Może jutro

ok. czekam z niecierpliwością.

patrzę przez szare okno na szare ulice
szarym okiem spogladam na szarych ludzi
wchodzących w kałuże, szare i duże
zachlapując swoje szare ubrania.
głaszcze bezmyślnie kota o szarym futrze
cicho mruczącego gdzieś w oddali.
jesień juz przyszła. tak. nieubłagalnie.
do wiosny. byle do wiosny.

Dostaniesz go dziaiaj wieczorem, albo jutro rano :ym:

A ja tutaj swój wiersz zamieszcze... Taki nieco inny... Coś mnie napadło. Oceniajcie.

"Czemu ja? Czemu ty?"

Jesteś zimny, a jednocześnie ciepły.
Jesteś obojętny, a jednocześnie miły.
Znamy się i długo i krótko
I dużo i tak malutko.
Łączy nas pasja
A dzieli sprawa niejasna.
Me marzenia, me sny
O tobie mój kochany?
Nie.
Pełne przemocy, krwi i gwałtu
Nawet nie mogę krzyknąć: ratunku!
Ich wzrok,
Na jego widok w mym sercu panuje mrok.
Łono w brudnej mazi, dłonie w purpurze
Czystość już nie leży w mej naturze.
Splamiona niewinność
Podeptana wierność.
Czemu ja? Czemu płakać chcę
Gdy żądza mordu do przodu gna mnie?
Czemu ty? Tak doskonale rozumiesz
A jednak ciepła mi nie okazujesz?
Twe słowa puste są
Więc czemu nie powiesz mi, że kochasz ją?
Ma twarz obojętność wyraża,
Ale ty wiesz, że to zwykła maska.
Czemu ja? Czemu mam cierpieć męki?
Czemu ty? Czemu nie skrócisz ich?
Nóż jest ostry
Metaliczny blask jego groźby.
Tak słodki
Tak kłujący.
Śmierci pocałunek,
W nicości mój ratunek.
Ale nie.
Ty boisz się mnie?
Czemu? Czy kiedyś zniszczyłam ci coś?
Czy kiedyś zabiłam ci kogoś?
Skoro nie
To czemu omijasz mnie?
Unikasz odpowiedzi...
Bóg jeden wie co w twojej głowie się gnieździ.
Dusza rozdarta na dwoje...
Czy ty też musisz dorzucać złości swoje?
Czemu ja? Czemu bezsilność ogarnia mnie
Gdy widzę drugą połowę w ramionach kobiety innej?
Smutek zasiada ze mną do gry
Kiedy mój bliżniaczy duch uwiązany jest na smyczy.
Staje się krótsza coraz bardziej
Nie wiem czemu nie zerwie jej.
Boi się? Czy to niewiedza
Sprawia, że mnie powoli zdradza?
Czemu ty? Skoro historię znasz mą
Cierpień dokładasz mi z ponurą satysfakcją?
Czy nie wystarczy ci,
Że miłość fanatycznie na mnie się mści?
Zniszczyłam ją,
Splamiłam ją.
Zemsty nadszedł czas
Nie chcę by pochłonęła ze mną was.
Otchłań obłędu
Miejsce wiecznego zamętu.
Cierpienie,
Zatracenie.
W mroku nocy,
Gdzie nie muszę się bać ludzkiej przemocy
Całuję nóż
Zimny metal przykładam do mych ust.
Euforia wzbiera we mnie
Jęk z siebie wydaję by znaleźć ukojenie.
Pech, że nie przychodzi,
Słodki smak agoni
Taki bolesny
A jednocześnie taki radosny.
Mam ochotę brzuch rozpruć
I włożyć rękę by poczuć
Żebra. Ich gładkość.
Jelita. Ich elastyczność.
Palce do żołądka przyłożyć,
Na sercu mym dłoń położyć.
Ale to boli
Zniknął gorzki smak niedoli.
Czemu ja? Czemu szaleństwo powoli ogarnia mnie?
Czemu ty? Czemu ty nie rozumiesz mnie?

Nie znam się na wierszach ale pierwszy raz na tym forum przeczytałem coś tego typu w całości więc musi być dobry

długi.
dam ci radę - nie każda linijka musi się rymować, ani w ten sam sposób co inne, ani wcale. niektóre rymy widać, że są "naciągane". ale poza tym dobry

AoM---> jak dla mnie świetny, ładna ekspozycja uczuc, tak że czytając czuje się to samo co podmiot liryczny. A ten opis żeber i jelit... *rozmarzenie*

no dobra może dla niektórych ochydne lub zbyt wyraziste ale dla mnie świetna robota :ym:

ravyn... miało być dzisiaj rano. i co? ni ma!

A tam... Takie ździebko kiczowate, ja sie wogóle za poezję nie powinnam brać, bo moją specjalnościa jest proza

Ale to był jednorazowy eksperyment.

Dłuuuuuugie to było

ale dobre! Gratuluje.
Rym co rym hehe. :ym:

Zakochałam się, pełna radości
następnego dnia popłynęły łzy
zakochał się w innej, gwoli jasności,
choć to na mnie spoczęły jego oczy.
Mija tydzień
upływają dwa
a ja dowiaduję się,
że on jej nie kocha
mijają się bez uczucia
serca wewnętrzna ochrona pęka
porywają mnie skrzydła miłości
namiętnej, pełnej pasji
do serca wróciła nadzieja,
przypominająca promień słońca
Me oczy patrzą gdzieś w dal,
spodziewam się wzajemności.

Piękne, AoM, choć brutalne. To skleciłam na prędce, wiem, że do kitu :lol:

AAAAAAAAAAAA... mam lenia

arya-elda - zbyt hmmm... dosłowne.

Arya-elda napisał:

Zakochałam się, pełna radości
następnego dnia popłynęły łzy
zakochał się w innej, gwoli jasności,
choć to na mnie spoczęły jego oczy.
Mija tydzień
upływają dwa
a ja dowiaduję się,
że on jej nie kocha
mijają się bez uczucia
serca wewnętrzna ochrona pęka
porywają mnie skrzydła miłości
namiętnej, pełnej pasji
do serca wróciła nadzieja,
przypominająca promień słońca
Me oczy patrzą gdzieś w dal,
spodziewam się wzajemności.

Na początku jeszcze próbowałaś rymy ale bez nich lepiej, ogólnie myśle że mógłby toktoś potraktować jak twoje wspomnienie a nie wiem czy o to ci chodzi

fajne

Zbyt dosłowne? O co ci chodzi, Cua, bo nie wiem

Leana...wspomnienia, nie wspomnienia, to co jest teraz i co było kiedyś

Istniało i nieistniało, może utkwiło gdzieś w pamięci

Dzięki za krytykę.

EE tam..

Gadajcie zdrów gdyby każdy zwracał przy swoich dziełach na TAAKIE małe błędy

....
Fajne Arya nawet fajne

no cóż... w niektórzych momentach mam wrażenie prozy pisanej w wersach. o to chodzi. za mało wiersza w wierszu.

No dobra dam wam jeszcze jeden mój stary wierszyk, który był pisany...*eh eh niech ja to znajde* o mam! 30 i 31 października 2005r

no więc meczcie się:

Wiersz II „Dobro”

Wszyscy ludzie, co nas otaczają,
różnie się do nas odzywają.
Lecz my musimy dobrymi być,
Tylko wtedy możemy w pełni żyć.

Dobroć nie zawsze jest taka prosta,
Czasem rzeczywistość jest tak ostra.
Jeśli na zło dobrocią odpowiesz
Może ktoś doceni, spróbuj to się dowiesz.

Są ludzie, którzy dobra nie doceniają,
Są tacy, którzy się nim zachwycają.
Ty musisz być w porządku ze swym sumieniem,
A wszystko inne stanie się marzeniem.

Nie zawsze kieruj się publiczną opinią:
Mamą, tatą, chłopakiem, dziewczyną.
Musisz używać serca i rozumu,
A nie przekonań większego tłumu.

Każdy człowiek jest kimś wyjątkowym,
Każdy świat zachwyca czymś nowym.
Świat nie musi być Tobą urzeczony,
To Ty musisz być z siebie zadowolony.

Tylko tego brakuje do pełni istnienia,
Byś potrafił się na lepsze zmieniać.
Byś potrafił sam dostrzec wady swoje
By stać Cię było na słowa „to są błędy moje”

Stawaj się lepszym, silniejszym, wytrwalszym,
Po prostu bądź coraz doskonalszym.
Wszystko inne będzie już w porządku,
Gdy połączysz serce i trochę rozsądku.

Oczywiście: Wszelkie prawa zastrzeżone

P.S. wierszyk dedykuje wszystkim, którzy go przeczytają