Twórczość Atry

wisnie?! AoM, o czym ty myślisz!

dobra, bo nas za zboczeńców uznają...

*budzi się z transu* Słucham? Wybaczcie przez chwilę byłam niedostępna

wreście!

Aż mi żal się z tym rozstawać...

AoM, ty wchodzisz w burzliwy okres dojrzewania czy co?

Ja jestem w trakcie. Czasem bywa to dość zabawne

Kurczę, odbiło mi :8T:

wiesz, może i tak, ale mam kolegów o bardziej kosmatych myślach niz ty.
dobra, nie odpowiadaj, offtop sie z tego robi.

Dobrze. Nie odpowiadam, aczkolwiek...

No dobra. ATRA! Dawaj dalej!

wlasnie. nieźle ci takie rzeczy idą, ekhem...

<Patrzy na powyższą wyminę zdań po czym pada>
o rany...

No co? Każdy ma chwile słabości.

atra, spokojnie, bez nerwów, to nie jest zaraźliwe... :ym:

A w każdym razie nie powinno być... :ym:

Bo się zaczę was bać... :ym:

Bój się bój! "Niebiosa zapłaczą płomiennymi łzami, prawi upadną przed niegodziwcami i całe stworzenie zadrży na widok płonących sztandarów PIEKIEŁ!" :raa:

ależ nie ma czego... :ym:

chyba

Oczywiście, że nie ma czego... Atra nie sądziłam, że jesteś taka strachliwa :ym:

Strachliwa nie jestem. Ale jeśli chodzi o was to wolę być ostrożna...

ty lepiej atra cos daj

Wiesz... praca w lochach robi swoje...
A teraz wklejaj coś!

byle szybko :ym:

Bo jak nie... *wskazuje ręką na drzwi* Na razie to tylko łagodne prośby... Później będę musiała użyć silniejszych argumentów...

*wychodzi z lochów. w ręku trzyma jakąs płytę...*

*pokazuje Atrze pudełko, okazuje się, że to jest "Shrei" *

*wszyscy padaja na podłogę zatykając uszy dłonmi*

To co za grożenie mi? :raa:

A zresztą macie dalszą część antrapoe, bo jutro wyjedżam i przez kilka dni nic nie wklęję.

Zwrotów "innojenzycznych" nie przetłumaczę bo jedne maja pozostać tajemnicą, a jesden jest wulgaryzmem...

~~~~~~~~~~~

Alshey drżącymi palcami rozłożyła papier i przyjrzała mu się uważnie. Pokrywały go notatki w różnych dziwnych alfabetach, jakieś symbole, cyfry i schematyczny rysunek oka. I jedno słowo które umiała odczytać, ale którego znaczenia nie znała. Dziwnie jej bliskie i niepokojące. Antrapoe. Poczuła że robi jej się słabo. Wiadomość wysunęła się z jej dłoni i powoli opadła na trawę. Erez podniósł ją, obejrzał, parsknął i podał Setirowi. Spod kaptura posypały się przekleństwa w kilku językach, w zupełnie nielogicznej kombinacji.
- Nie spodziewałbym się tego po tobie – stwierdził obojętnie Erez. – Ty zawsze taki opanowany, spokojny, a teraz…
- Ile z tego zrozumiałeś? – warknął Setir.
- Mniej więcej połowę.
- To o gniewie umarłych i pierwotnym mroku też?
- Nie… A niech to szlag! Co to jest?
- Klucz, ostrzeżenie – jęknęła Alshey walcząc z potwornym bólem głowy, który dopadł ją nagle, po przeczytaniu wiadomości.
- Co ci jest? – zapytał podejrzliwie Setir, patrząc na dziewczynę która była tak blada że niemal przeźroczysta i patrzyła przed siebie zamglonym, nieprzytomnym wzrokiem.
- Tarcza i miecz, umarłych gniew
Strzegą tajemnicy tej…
… Kemair, falre tale. Antrapoe!
Saliss gohtir assh!
Setir ponownie zaklął, przyklęknął naprzeciwko niej i zrzucił kaptur. Gdyby Alshey w tym momencie dostrzegała co się wokół niej dzieje, byłaby z pewnością lekko zaskoczona widząc całkiem białe włosy, bardzo błyszczące, ciemne, oczy i drobną, siwoniebieską łuskę, pokrywającą część jego lewego policzka. Ale nie dostrzegała. Wyszeptała jeszcze kilka tajemniczych, słów, zamknęła oczy, westchnęła i osunęła się na ziemię. Setir złapał ją i delikatnie położył na trawie. Erez, do tej pory stojący bez ruchu, wzdrygnął się, podszedł i klęknął naprzeciwko niego. Położył dłoń na czole Alshey, a potem ujął ją za rękę.
- Jaka ona zimna – powiedział cicho chwytając jej nadgarstek. – A pulsu prawie nie czuć.
- Zdziwiłbym się, gdyby było inaczej – mruknął Setir.
- A więc, panie specjalisto, co to było?
- Przypominało opętanie. Albo nagły przebłysk cudzej osobowości…
- Cudzej osobowości?
- Osobowości, myśli, wspomnień, wiedzy, uczuć… wszystko jedno. Ale to nie należało do niej… Więc możemy przypuszczać że albo nawiedził ją jakiś duch, albo… Albo poprzednie wcielenie panny Dest miało sporo wspólnego z tym co się tutaj dzieje…
- Sijre! Sijre dyerlo hmir!!! – zaklął wściekle i wyjątkowo niecenzuralnie Erez.
Setir uśmiechnął się krzywo, bez wesołości.
- Nie mogłeś tego lepiej podsumować.

*wcześniej nakładając nauszniki, trzyma palec na play*

ej, no! Już jest. Sadystki jedne...

Właśnie przeczytałam. Mogę sie tylko domyślać znaczenia ostatnich słów

Chciałabym poznać te cenzuralne słownictwo :ym:

Powieść świetna. Początek był taki sobie, ale te dwa ostatnie kawałki są na prawdę dobre. Intryguje mnie Setir. Jego wygląd. Inna rasa, klątwa, skutek czarów czy coś innego? Ciekawe, ciekawe...

Z miniaturek najbardziej podoba mi się "Biały..." Opis głębokiej depresji widzianej oczyma chorej... "W deszczu" przypomniał mi pewne zdarzenie... A "Ćmy" mają lekki klimat Sapka. Pisz, pisz i wklejaj! Czekam na więcej...

PS.: AoM i Labell ---> Nie no wy wszędzie i o wszystkim potraficie stworzyć offtop...